سقف به عنوان نمای پنجم ساختمان، عمدتاً عملکرد ضد آب، عایق حرارتی و روشنایی روز را بر عهده دارد. در سال‌های اخیر، با تقاضای متفاوت برای ویژگی‌های معماری، سقف نیز جزء مهمی از مدل‌سازی معماری محسوب می‌شود که باید در طراحی مورد توجه قرار گیرد. وقتی بسیاری از مشتریان برای طراحی به ما مراجعه می کنند، همیشه انتخاب سقف تخت یا سقف شیبدار برایشان مشکل است. این مقاله شما را معرفی می کند و به طور تقریبی شباهت ها و تفاوت های این دو را توضیح می دهد تا بتوانید درک اولیه ای در هنگام انتخاب داشته باشید.

ابتدا اجازه دهید در مورد رایج بودن سقف مسطح و سقف شیبدار صحبت کنیم.
هر دوی آنها ملزم به داشتن ویژگی های ضد آب و عایق حرارتی در عملکرد هستند و هر دو نیاز به لایه ضد آب و لایه عایق حرارتی دارند. هیچ گفته ای وجود ندارد که عملکرد ضد آب سقف شیبدار بهتر از سقف تخت است. سقف شیبدار در مناطق پرباران استفاده می شود زیرا شیب خاص خود را دارد که به راحتی آب باران از پشت بام تخلیه می شود. اما از نظر ساختار ضد آب، سقف مسطح و سقف شیبدار نیاز به دو لایه ضد آب دارند. سقف تخت می تواند ترکیبی از مواد کلاف آسفالتی و پوشش ضد آب باشد. کاشی سقف شیبدار خود یک محافظ ضد آب است و یک لایه ضد آب در زیر آن سنگفرش شده است.
عملکرد ضد آب سقف عمدتاً توسط مصالح و سازه های ضد آب تعیین می شود که ارتباط چندانی با انتخاب سقف تخت و سقف شیبدار ندارد. شما می توانید سقف تخت را یک استخر بزرگ در نظر بگیرید، اما هدف این استخر ذخیره آب نیست، بلکه این است که آب به سرعت از لوله پایین تخلیه شود. از آنجایی که شیب کم است، ظرفیت زهکشی سقف تخت به اندازه سقف شیبدار سریع نیست. بنابراین، سقف مسطح عموماً در مناطقی که باران کم در شمال وجود دارد استفاده می شود.

ثانیاً در مورد تفاوت این دو صحبت کنیم
از نظر طبقه بندی، سقف مسطح و سقف شیبدار را می توان به چندین شکل مختلف از جمله سقف تهویه، سقف ذخیره آب، سقف کاشت و ... استفاده کرد که این سقف ها با توجه به منطقه و منطقه تعیین می شوند. آب و هوای خانه به عنوان مثال، سقف تهویه و سقف ذخیره آب در مناطق گرم انتخاب می شود. اولی برای تهویه داخلی و تبادل جریان مناسب است و دومی می تواند نقش خنک کننده فیزیکی را ایفا کند. به دلیل شیب های مختلف، سقف های کاشت و ذخیره آب عموما در سقف های مسطح و سقف های تهویه بیشتر در سقف های شیبدار استفاده می شود.
از نظر سطح سازه، سقف شیبدار سطوح نسبتاً بیشتری دارد.
تراز سازه سقف مسطح از صفحه سازه سقف به بالا عبارت است از: صفحه سازه – لایه عایق حرارتی – لایه تسطیح – لایه ضد آب – لایه ایزوله – لایه محافظ
سطح سازه سقف شیبدار از صفحه سازه سقف به بالا می باشد: صفحه سازه – لایه عایق حرارتی – لایه تراز – لایه ضد آب – لایه نگهدارنده میخ – نوار پایین دست – نوار آویز کاشی – کاشی سقف.

از نظر مصالح، انتخاب متریال سقف شیبدار بیشتر از سقف مسطح است. عمدتاً به این دلیل که اکنون انواع مختلفی از مواد کاشی وجود دارد. کاشی های سنتی سبز کوچک، کاشی های لعاب دار، کاشی های تخت (کاشی های ایتالیایی، کاشی های ژاپنی)، کاشی های آسفالت و غیره وجود دارد. بنابراین فضای زیادی در طراحی رنگ و شکل سقف شیبدار وجود دارد. سقف مسطح به طور کلی به سقف در دسترس و سقف غیر قابل دسترسی تقسیم می شود. سقف قابل دسترسی به طور کلی با سطح بلوک برای محافظت از لایه ضد آب زیر سنگ فرش شده است. سقف غیر قابل دسترس مستقیماً با ملات سیمان سنگفرش شده است.

از نظر عملکرد، قابلیت اجرا سقف مسطح بیشتر از سقف شیبدار است. می توان از آن به عنوان تراس برای خشک کردن استفاده کرد. می توان از آن به عنوان یک روف گاردن همراه با منظره استفاده کرد. همچنین می توان از آن به عنوان سکوی دید برای دیدن کوه های دوردست و آسمان پرستاره استفاده کرد. علاوه بر این، منظره سقف با خورشید شکست ناپذیر است، که فضای بیرونی کمیاب است.

از نظر مدل سازی طراحی نما، به عنوان "نمای پنجم"، آزادی مدل سازی سقف شیبدار به طور قابل توجهی بیشتر از سقف تخت است. روش‌های طراحی زیادی وجود دارد، مانند تداوم سقف‌های شیب‌دار مختلف، ترکیب پراکنده، بازشوی قله‌ای و غیره.